Temel olarak, VR gözlükleri saatin cihazıdır. Onları takarsınız ve iyi programlandığında, bir sonraki anda yukarı ve aşağı olduğunuzda, hala fiziksel veya orada veya orada düşünüldüğünüzde ve hala devam edebileceğiniz doğru olup olmadığınızı bilmeyeceksiniz. Sabit toprak veya Abyss üzerinde zaten sert. Maksimum bozulmaya ve etkili baş dönmesine dayanan bu korku aşırı yüklenmiş zaman için tam olarak sağ oyuncak.
Yazar Thomas Mann'ın hala mevcut olacağı bir şeytan oyuncak kesinlikle en yoğun ilgiyi verecekti. Çünkü yeraltı karanlık arzusu ve sınırları serpen düşüncelerle mücadele, tüm eserlerinin leitmotifidir. En karanlık, en kapsamlı kesinlikle kesinlikle “Ton Seti” adlı sanatsal radikalliğin Adrian Leverkühn'in (takma adı Faustus), tüm zihinsel katı ve feda mutlakında, yıkıcı şeytanın ulusal gücünü öngördüğü sanatsal radikalin Sosyalist Almanya.
Kulağa karmaşık geliyor, ama hiçbir şekilde
Mann, 1943 ve 46 yılları arasında Pasifik Palisades'te sürgünde yazdı, yangının neredeyse bir tür zaman sayımı olarak, Adrian'ın hayatı 1940'ta sona ermiş olsa bile, neredeyse bir tür zaman sayımı olarak yazdı. Şeytanla olan anlaşması, sadece savaşın ve Holokost'un yaklaşan kırık medeniyetine yol açmakla kalmaz, entelektüel üşümesinde ve insanlar için hor görmesinde, bugün parlıyor. Bu nedenle, bu çalışmanın havadar, biyografik kurgusal bir işlenmesi ile Thomas Mann'ın 150. doğum yılını başlatmak ve aynı zamanda kolektifin uzun zamandır kullandığı VR teknolojisini sunmak için Raum+Zeit fikri.
Bu yüzden Berlin Topluluğu'nun yeni evinde yakın oturuyoruz, ancak önümüzdeki boş tiyatroyu görmediğimiz, ancak çok sayıda şeytani kırmızı -almış eleştirmenleri çarpılmış Martin Rentzsch ve hepsi romandan oldukça memnun değil: “Lider Çöl!”, Biri azarlar, “Apolitik”, diğeri. Böylece, burada Thomas Mann (ayrıca Martin Rentzsch) gibi kendi korkularınızla karşı karşıya kalırsanız olabilir, ancak o anda VR Glasses kullanıcılarını temsil ederken, eleştirmenleri bölünme olarak görür. Kulağa karmaşık geliyor, ama hiçbir şekilde değil. Aksine, VR gözlüklerinin rolü, BE'nin çatısından muhteşem bir atlamanın sonunda, bu kadar kısa, banal perspektif değişikliklerinde çılgınlıkla sınırlı kalır.
Deneysel resim yok, yeni oda yok, tek bir teknik şeytan değil. Çoğu iyi oynanıyor (Bettina Hoppe ve Jannik Mühlenweg 30 rolde), ancak David-Lynch benzeri perde zemininde geleneksel ayakta duran tiyatro. Mann'in San Remo Drive'daki aile hayatının yeni figürlerine yansıttığı spekülatif organik kolaj bunu yapabilirdi. Bunun gerçekleştiği süssüz sığlığı telafi etmek için yalnız. Her şeyden önce, “cehennem oğlu” Leverkühn üzerindeki yaşamın homoerotik (sub) projeksiyonu. Yani onunla hiçbir şey kalmaz, sadece erotik hile.
Faustus: 1550 San Remo Drive Berlin Topluluğu'nda 2, 17, 18, 19 Şubat, Berliner Zeitung'un bilet mağazasında biletler
Yazar Thomas Mann'ın hala mevcut olacağı bir şeytan oyuncak kesinlikle en yoğun ilgiyi verecekti. Çünkü yeraltı karanlık arzusu ve sınırları serpen düşüncelerle mücadele, tüm eserlerinin leitmotifidir. En karanlık, en kapsamlı kesinlikle kesinlikle “Ton Seti” adlı sanatsal radikalliğin Adrian Leverkühn'in (takma adı Faustus), tüm zihinsel katı ve feda mutlakında, yıkıcı şeytanın ulusal gücünü öngördüğü sanatsal radikalin Sosyalist Almanya.
Kulağa karmaşık geliyor, ama hiçbir şekilde
Mann, 1943 ve 46 yılları arasında Pasifik Palisades'te sürgünde yazdı, yangının neredeyse bir tür zaman sayımı olarak, Adrian'ın hayatı 1940'ta sona ermiş olsa bile, neredeyse bir tür zaman sayımı olarak yazdı. Şeytanla olan anlaşması, sadece savaşın ve Holokost'un yaklaşan kırık medeniyetine yol açmakla kalmaz, entelektüel üşümesinde ve insanlar için hor görmesinde, bugün parlıyor. Bu nedenle, bu çalışmanın havadar, biyografik kurgusal bir işlenmesi ile Thomas Mann'ın 150. doğum yılını başlatmak ve aynı zamanda kolektifin uzun zamandır kullandığı VR teknolojisini sunmak için Raum+Zeit fikri.
Bu yüzden Berlin Topluluğu'nun yeni evinde yakın oturuyoruz, ancak önümüzdeki boş tiyatroyu görmediğimiz, ancak çok sayıda şeytani kırmızı -almış eleştirmenleri çarpılmış Martin Rentzsch ve hepsi romandan oldukça memnun değil: “Lider Çöl!”, Biri azarlar, “Apolitik”, diğeri. Böylece, burada Thomas Mann (ayrıca Martin Rentzsch) gibi kendi korkularınızla karşı karşıya kalırsanız olabilir, ancak o anda VR Glasses kullanıcılarını temsil ederken, eleştirmenleri bölünme olarak görür. Kulağa karmaşık geliyor, ama hiçbir şekilde değil. Aksine, VR gözlüklerinin rolü, BE'nin çatısından muhteşem bir atlamanın sonunda, bu kadar kısa, banal perspektif değişikliklerinde çılgınlıkla sınırlı kalır.
Deneysel resim yok, yeni oda yok, tek bir teknik şeytan değil. Çoğu iyi oynanıyor (Bettina Hoppe ve Jannik Mühlenweg 30 rolde), ancak David-Lynch benzeri perde zemininde geleneksel ayakta duran tiyatro. Mann'in San Remo Drive'daki aile hayatının yeni figürlerine yansıttığı spekülatif organik kolaj bunu yapabilirdi. Bunun gerçekleştiği süssüz sığlığı telafi etmek için yalnız. Her şeyden önce, “cehennem oğlu” Leverkühn üzerindeki yaşamın homoerotik (sub) projeksiyonu. Yani onunla hiçbir şey kalmaz, sadece erotik hile.
Faustus: 1550 San Remo Drive Berlin Topluluğu'nda 2, 17, 18, 19 Şubat, Berliner Zeitung'un bilet mağazasında biletler