Kendinize tekrar buraya nereye indiğinizi sormadan önce, Alman Tiyatrosu Kammerspiele'deki Schorsch Kamerun tarafından memnuniyetle karşılanacaksınız. O ve besteci PC, müzik ve metin arasında bir konektör olarak klavyelerde çıplak sunar. Hamburg punk kurumu Golden Lemons şarkıcısı bizi “Yukarı ve Aşağı Müzikal Tiyatro Kursu” nda, “Bildiğimiz Bir Dünya” aracılığıyla yönlendirecek. Ve zaten neredeyse evde ve birlikte hissediyoruz, aktörler arasında gevşek bir şekilde oturuyor, çünkü şimdiki zamanın bu bölümünde yarım roller sahneye daldı.
Bu alıntı, Katja Eichbaum'un sahne tasarımında engelli bir tartan pist eğrisi ve eski bir benzin istasyonundan oluşur. Çevrimiçi posta siparişi ticareti için bir parsel dükkanı, zaman içinde adım atmaya çalışan ve oryantasyonunu kaybetmemeye çalışan insanlarda cesurca cesur bir şekilde cesur bir şekilde cesur bir kurabiye.
Bu hala bizim dünyamız mı?
Elli etrafındaki bir tiyatro eleştirmeni için en bağlantılı olanı, sabah mantosunda hala Danimarka büyükelçisini (Julischka Eichel) kahramanlık ile etkileyen “gerçek James Bond” (Manuel Harder). Nasıl “o zamanlar” ve “daha erken” ve sadece kahramanca işlerinin bazı temel verileri üzerinde nasıl bütünlük uğruna geldiğini, diğer şeylerin yanı sıra, helikopterlerden gelen düşüşlerin toplam düşüş yüksekliğinin buradan Leipzig şehrine karşılık geleceğini söylüyor. Evet, o zamanlar, daha erken. Bu hala onun dünyası mı? Yoksa benim mi? Ya da tiyatro eleştirisi okuyorlar?
Ayrıca, bir hi-fi sisteminin nasıl ses çıkardığını ve mp3 patifi ve tüm müsaitlik çılgınlığı üzerinde dehşet dolu olduğunu bilen Hardy (Felix Goer) veya biyografisinde sadece “boşluklar” ve “fotoğrafçılıkla” ve “bedenle” olan Janet (Natali Belig). Herkes, kesici gibi kınadı, beyninden ve ağızlarından dünya durumunun kir köşesinden sevgiyle kabarcıklar, kısmen kafiyeli ve bağlı kelime -ibaret, akşam boyunca şarkı kesintileri ile uzun bir şiir alır.
Kayıp düşüncelerin mozaiği iyi
Hayır, Ayanda'dan (Mercy Dorcas Otieno) geri çekilmeler ve prosedür kurallarına göre, herkes her zaman her şeyi sevmeli ve birbirlerini aşk kalpleriyle duş almalı, gerçek bağlantılar kuramaz. Ne de Neukölln'den Richard korosu, mavi spor üniformalarında (kostümler: aino laberenz) çok güzel, çok güzel şarkı söylemesine rağmen.
Paylaşılan bir kaderin teselli edilmesinin figürleri verilmemesine rağmen, tiyatro ziyaretçisi kayıp düşüncelerin, şaşırmış korkuların ve hayal kırıklıklarının iyi yanında mozaiğinde hissediyor ve tanındı. Ruhu sessizce şarkı söylüyor ve kalbinin parçalarını ışıltıyor.
Büyük karlar, ağır kayıplar. 5, 12 Nisan; 10, 11, 18 Mayıs 18'in Alman Tiyatrosu'nda (Kammerspiele), Berliner Zeitung'un bilet mağazasındaki biletler
Bu alıntı, Katja Eichbaum'un sahne tasarımında engelli bir tartan pist eğrisi ve eski bir benzin istasyonundan oluşur. Çevrimiçi posta siparişi ticareti için bir parsel dükkanı, zaman içinde adım atmaya çalışan ve oryantasyonunu kaybetmemeye çalışan insanlarda cesurca cesur bir şekilde cesur bir şekilde cesur bir kurabiye.
Bu hala bizim dünyamız mı?
Elli etrafındaki bir tiyatro eleştirmeni için en bağlantılı olanı, sabah mantosunda hala Danimarka büyükelçisini (Julischka Eichel) kahramanlık ile etkileyen “gerçek James Bond” (Manuel Harder). Nasıl “o zamanlar” ve “daha erken” ve sadece kahramanca işlerinin bazı temel verileri üzerinde nasıl bütünlük uğruna geldiğini, diğer şeylerin yanı sıra, helikopterlerden gelen düşüşlerin toplam düşüş yüksekliğinin buradan Leipzig şehrine karşılık geleceğini söylüyor. Evet, o zamanlar, daha erken. Bu hala onun dünyası mı? Yoksa benim mi? Ya da tiyatro eleştirisi okuyorlar?
Ayrıca, bir hi-fi sisteminin nasıl ses çıkardığını ve mp3 patifi ve tüm müsaitlik çılgınlığı üzerinde dehşet dolu olduğunu bilen Hardy (Felix Goer) veya biyografisinde sadece “boşluklar” ve “fotoğrafçılıkla” ve “bedenle” olan Janet (Natali Belig). Herkes, kesici gibi kınadı, beyninden ve ağızlarından dünya durumunun kir köşesinden sevgiyle kabarcıklar, kısmen kafiyeli ve bağlı kelime -ibaret, akşam boyunca şarkı kesintileri ile uzun bir şiir alır.
Kayıp düşüncelerin mozaiği iyi
Hayır, Ayanda'dan (Mercy Dorcas Otieno) geri çekilmeler ve prosedür kurallarına göre, herkes her zaman her şeyi sevmeli ve birbirlerini aşk kalpleriyle duş almalı, gerçek bağlantılar kuramaz. Ne de Neukölln'den Richard korosu, mavi spor üniformalarında (kostümler: aino laberenz) çok güzel, çok güzel şarkı söylemesine rağmen.
Paylaşılan bir kaderin teselli edilmesinin figürleri verilmemesine rağmen, tiyatro ziyaretçisi kayıp düşüncelerin, şaşırmış korkuların ve hayal kırıklıklarının iyi yanında mozaiğinde hissediyor ve tanındı. Ruhu sessizce şarkı söylüyor ve kalbinin parçalarını ışıltıyor.
Büyük karlar, ağır kayıplar. 5, 12 Nisan; 10, 11, 18 Mayıs 18'in Alman Tiyatrosu'nda (Kammerspiele), Berliner Zeitung'un bilet mağazasındaki biletler