Şimdi birkaç kez uyuduk. Vegard Vinge ve Ida Müller'in geçici müdürlüklerinin iptal edilmesinin ardından Rosa-Luxemburg-Platz'taki Volksbühne krizde mi? Evet o. Ancak bu iptal yüzünden değil, bu şehirdeki tüm kültür kurumları gibi Temsilciler Meclisi'nin 19 Aralık'ta kabul ettiği Senato'nun korkunç tasarruf hedefleri yüzünden.
Çoğu durumda, tasarruflar şirketlerin esnek kaynaklarını aşıyor ve tüm yeni üretimlerden vazgeçseler bile yıllık bilançoyu olumsuz etkiliyor. Kırmızı sayılar, varsa rezervlerle dengelenir. Tasarruf devam ederse ve Berlin kültürüne hem katılımı hem de mükemmelliği korumaya yardımcı olacak mucizevi yapısal önlemler alınmazsa, 2026'da iskambil evi tamamen çökecek. Ama kim bu konuda kötü bir ruh hali yayacak?
Karşılaştırıldığında, Rosa-Luxemburg-Platz'taki liderlik durumuyla ilgili sorun, şirketin varlığına yönelik daha az tehdit oluşturuyor gibi görünüyor. Norveçli sanatçı ikilisi yönetim pozisyonundan vazgeçti ancak kurumla çalışma sözü verdi. Önümüzdeki sezonu “Peer Gynt” ile açacaklar. Tek başına bu bile kalbinizin beklentiyle çarpmasına neden oluyor, çünkü Vinge-Müller'in çalışmaları ne kadar coşkulu ve aşırı olursa olsun, şimdiye kadar Berlin'deki daha küçük evlerde yer aldı. Şimdi Castorf'tan bu yana en büyük ve en ünlü Berlin tiyatrosunu boynuzlarından ele geçiriyorlar. Duyduğunuz üzere Oslo'daki sahne dekorunu boyamaya başlamışlar bile.
Buna ek olarak, daha fazla prodüksiyon sözü verdiler ve dürüst olmak gerekirse: iki sanatçı bu yüzden getirildi, idari liderlik becerileri nedeniyle değil, değil mi? Kültür Senatörü Joe Chialo doğru danışmanları tam olarak anlamadan mı dinledi? Çünkü bu noktada aslında aşırı hayal kırıklığını kabul etmek zorunda değildi ama sanatçılar ve house ile birlikte yönetim yapısında küçük bir düzeltme yapılacağını duyurabilirdi. Sürekli felakete sürüklendiğinizde ve savunma pozisyonunda sıkışıp kaldığınızda böyle olur.
Sanat yönetmeni olmadan geçiş nasıl olurdu?
Yeşillerin kendisine Volksbühne'deki durum hakkında soru sorması üzerine Perşembe günü parlamentoda bu geçici soruna bir çözüm önerildi. Chialo, geçici bir çözüm aradıklarını tekrarladı. Belki de bu çözümün personele yönelik bir çözüm olması gerekmiyor? Eğer kimseyi hızlı bir şekilde bulamazsanız, 2027'de planlanan yeni müdürlük dolana kadar, dolu ve kesinlikle uygun şekilde maaş alan bir yönetim pozisyonu olmadan idare edebilirsiniz. Sanat operasyonları direktörü Celina Nicolay, René Pollesch'in geçen Şubat ayındaki ölümünden bu yana boş kalan sorumluluklara atandı. Vinge ve Müller eve organizasyonel bir destek vermekten ziyade sanatsal bir katkı sağlıyor. Hatta takımyıldızındaki bir şeyi şimdi değiştirip kendi tasarım gereksinimlerine sahip birini görevlendirmek dezavantaj bile olabilir.
Peki Pollesch'in mirası, atmaya devam ettiği sürece sonunda yavaş yavaş buharlaşırsa işler nasıl devam edebilir? Vinge/Müller bir cevap ve onların tarafında da insanlar var. Florentina Holzinger hâlâ orada ve hâlâ Volksbühne'ye meraklı. Duyduğunuz gibi üçü birbirini uzun zamandır tanıyor ve iyi anlaşıyor. Bu belki sanatlarının aşırılığında da görülebilir. Bir sonraki Holzinger prömiyeri Mayıs ayında yapılacak ve güzel çalışma başlığı “Ebedi Bahar” olacak.
Castorf döneminde tankerin dengede tutulmasına yardımcı olan eski bir tanıdık, bu gerilim alanında nispeten barışçıl bir karşı nokta sağlayabilir. House'da sekiz yıldır ilk kez, Christoph Marthaler'in sahne tasarımı Anna Viebrock'a ait bir prodüksiyonun Mart ayında yapılması planlanıyor. Ve uzun süredir kayıp olan grubunu da yanında getiriyor; bunların bir kısmı 1993'teki Murx Big Bang'de oradaydı. Bu akşamın adı “Balmumu veya Gerçeklik” olacak ve bizim bağlamımızda bu, kaderci bir zamanda daha fazla yaratıcılığa çağrı olarak anlaşılmalıdır. Bu şekilde bakıldığında liderlik krizinin ardından Corona krizine kayan ve çok büyük bir yas çalışması yapmak zorunda kalan tiyatro, kendi ayakları üzerinde durabilir. Varlığını tehdit edecek sübvansiyon kesintileriyle onun incik kemiğine tekme atmak iyi bir fikir değil.
Çoğu durumda, tasarruflar şirketlerin esnek kaynaklarını aşıyor ve tüm yeni üretimlerden vazgeçseler bile yıllık bilançoyu olumsuz etkiliyor. Kırmızı sayılar, varsa rezervlerle dengelenir. Tasarruf devam ederse ve Berlin kültürüne hem katılımı hem de mükemmelliği korumaya yardımcı olacak mucizevi yapısal önlemler alınmazsa, 2026'da iskambil evi tamamen çökecek. Ama kim bu konuda kötü bir ruh hali yayacak?
Karşılaştırıldığında, Rosa-Luxemburg-Platz'taki liderlik durumuyla ilgili sorun, şirketin varlığına yönelik daha az tehdit oluşturuyor gibi görünüyor. Norveçli sanatçı ikilisi yönetim pozisyonundan vazgeçti ancak kurumla çalışma sözü verdi. Önümüzdeki sezonu “Peer Gynt” ile açacaklar. Tek başına bu bile kalbinizin beklentiyle çarpmasına neden oluyor, çünkü Vinge-Müller'in çalışmaları ne kadar coşkulu ve aşırı olursa olsun, şimdiye kadar Berlin'deki daha küçük evlerde yer aldı. Şimdi Castorf'tan bu yana en büyük ve en ünlü Berlin tiyatrosunu boynuzlarından ele geçiriyorlar. Duyduğunuz üzere Oslo'daki sahne dekorunu boyamaya başlamışlar bile.
Buna ek olarak, daha fazla prodüksiyon sözü verdiler ve dürüst olmak gerekirse: iki sanatçı bu yüzden getirildi, idari liderlik becerileri nedeniyle değil, değil mi? Kültür Senatörü Joe Chialo doğru danışmanları tam olarak anlamadan mı dinledi? Çünkü bu noktada aslında aşırı hayal kırıklığını kabul etmek zorunda değildi ama sanatçılar ve house ile birlikte yönetim yapısında küçük bir düzeltme yapılacağını duyurabilirdi. Sürekli felakete sürüklendiğinizde ve savunma pozisyonunda sıkışıp kaldığınızda böyle olur.
Sanat yönetmeni olmadan geçiş nasıl olurdu?
Yeşillerin kendisine Volksbühne'deki durum hakkında soru sorması üzerine Perşembe günü parlamentoda bu geçici soruna bir çözüm önerildi. Chialo, geçici bir çözüm aradıklarını tekrarladı. Belki de bu çözümün personele yönelik bir çözüm olması gerekmiyor? Eğer kimseyi hızlı bir şekilde bulamazsanız, 2027'de planlanan yeni müdürlük dolana kadar, dolu ve kesinlikle uygun şekilde maaş alan bir yönetim pozisyonu olmadan idare edebilirsiniz. Sanat operasyonları direktörü Celina Nicolay, René Pollesch'in geçen Şubat ayındaki ölümünden bu yana boş kalan sorumluluklara atandı. Vinge ve Müller eve organizasyonel bir destek vermekten ziyade sanatsal bir katkı sağlıyor. Hatta takımyıldızındaki bir şeyi şimdi değiştirip kendi tasarım gereksinimlerine sahip birini görevlendirmek dezavantaj bile olabilir.
Peki Pollesch'in mirası, atmaya devam ettiği sürece sonunda yavaş yavaş buharlaşırsa işler nasıl devam edebilir? Vinge/Müller bir cevap ve onların tarafında da insanlar var. Florentina Holzinger hâlâ orada ve hâlâ Volksbühne'ye meraklı. Duyduğunuz gibi üçü birbirini uzun zamandır tanıyor ve iyi anlaşıyor. Bu belki sanatlarının aşırılığında da görülebilir. Bir sonraki Holzinger prömiyeri Mayıs ayında yapılacak ve güzel çalışma başlığı “Ebedi Bahar” olacak.
Castorf döneminde tankerin dengede tutulmasına yardımcı olan eski bir tanıdık, bu gerilim alanında nispeten barışçıl bir karşı nokta sağlayabilir. House'da sekiz yıldır ilk kez, Christoph Marthaler'in sahne tasarımı Anna Viebrock'a ait bir prodüksiyonun Mart ayında yapılması planlanıyor. Ve uzun süredir kayıp olan grubunu da yanında getiriyor; bunların bir kısmı 1993'teki Murx Big Bang'de oradaydı. Bu akşamın adı “Balmumu veya Gerçeklik” olacak ve bizim bağlamımızda bu, kaderci bir zamanda daha fazla yaratıcılığa çağrı olarak anlaşılmalıdır. Bu şekilde bakıldığında liderlik krizinin ardından Corona krizine kayan ve çok büyük bir yas çalışması yapmak zorunda kalan tiyatro, kendi ayakları üzerinde durabilir. Varlığını tehdit edecek sübvansiyon kesintileriyle onun incik kemiğine tekme atmak iyi bir fikir değil.