İyi ve tutarlı olan şey, çiftin dünyayı kötülükten kurtarmaya başlamadan önce bodruma inmesi ve bu akşam muhtemelen neredeyse tamamen bu şehrin tuhaf balonundan gelen Volksbühne seyircisinin tezahüratları eşliğinde. Meo Wulf ve Christine Groß'un canlandırdığı “Conni & Clyde” isimli karakterler, gecenin başında ikisinin de pek umursamadığı damask perdeler arasında dış dünyayla ilişkilerini müzakere ediyor.
Kule peruklarını, pembe boyun ve kalça pedlerini düzenliyorlar, sehpada oturarak uyuyorlar çünkü sabahları gecikmeden bir içki içmek, biraz zar atmak, kim kazanırsa kazansın mutlu olmak ve empatik olmak daha rahat oluyor, ama ayrıca birbirlerinin küçük nevrozlarına ve fobilerine biraz rahatsızlıkla karşılık veriyor: Conni'nin kendi dışkısı da dahil olmak üzere dışkı sorunları var ve Clyde kasık kıllarından muzdarip.
Conni (Meo Wulf) kaka fobisini yenmeyi kutluyorLuke Stadler
İki saat süren gecenin sonunda seyircileri oldukça eğlendiren yoğun yüzleşme terapisinin ardından birçok şeyin üstesinden gelindi. Ancak asıl varoluş sorununa gelince, hiçbir ilerleme kaydedemedik: Kötü bir dünyada, kendiniz kötü olmadan nasıl yaşayacaksınız? Ya da kötü işler yapmadan kötü bir dünyayı nasıl değiştirebiliriz? Ve Tanrı aşkına, yalnız olmayıp başka birine maruz kaldığında bununla nasıl başa çıkacaksın?
Meo Wulf o akşamın hayalini kurdu; oyunculuk, drag performansı, güzel sanatlar disiplinlerinde ikili olmayan bir yetenek – ama hepsinden önemlisi kendisi hakkında mutlu olmak ve acı ve trajedinin boşluklarında sendeleyerek iyi bir ruh hali içinde olmak ve tüy ve fiske. Christine Groß, Schleef ve Pollesch emektarı, bir tiyatro yönetmeninin tutumluluğu ve sertliğiyle, bazen silah sağlayan nispeten katı ve rasyonel olarak kontrol edilen salınım ağırlığını sağlıyor.
Aksiyon ipuçlarıyla yetiniyor, yankı mikrofonlarına veya bir şeyin kıvrımlarına yarı gizli ve varoluşçu bir ironi ile gevezelik ediliyor ve çalınan vokal numaralarının parçalanmasıyla kesintiye uğruyor. Her şeyin yolunda gitmesi, küçük, kör bir hayvanın peluş bariyerleri kemirerek dış dünyaya tanıklık etmesi ve şimdi ikisinin uyumunu uçuruma yuvarlaması sayesinde oluyor.
Kaka ve pişirme türleri
Köstebeğin bıraktığı yığın, gerçek dünyaya geçişin işaretidir. Kokular ve çatışmalar içeri akar, metabolizma başlar. Küçük Blackfur davul dersleri alır, kıskançlık dramına konu olur, Clyde'ı hamile bırakır ve Conni tarafından vurulmadan önce bir kaçış arabası sağlar.
Böyle yazınca çok şey olmuş gibi görünüyor ama akşam umutsuz olduğu kadar da çaresiz. Ahlaki örnekler ve Gaga fışkırmaları bir gülümsemeyle boşluğa mırıldanıyor, telaşlı kaka yapma ve pişirme suşları anlamdan kaçmaya ve zaten bizi gerçekten rahatsız eden varoluş kaosunu ikiye katlamaya hizmet ediyor. Böyle kaçışçı bir tiyatro için dairenizi terk etmeli misiniz? Bu durumda kendinizi evinizde rahat ettirmenizi öneririz. Belki bodrumda güvende olmak için.
Connie ve Clyde 21 Ocak 30; 5 Şubat'ta Volksbühne'de, biletler tel.: 24 06 57 77 veya volksbuehne.berlin'de
Kule peruklarını, pembe boyun ve kalça pedlerini düzenliyorlar, sehpada oturarak uyuyorlar çünkü sabahları gecikmeden bir içki içmek, biraz zar atmak, kim kazanırsa kazansın mutlu olmak ve empatik olmak daha rahat oluyor, ama ayrıca birbirlerinin küçük nevrozlarına ve fobilerine biraz rahatsızlıkla karşılık veriyor: Conni'nin kendi dışkısı da dahil olmak üzere dışkı sorunları var ve Clyde kasık kıllarından muzdarip.
Conni (Meo Wulf) kaka fobisini yenmeyi kutluyorLuke Stadler
İki saat süren gecenin sonunda seyircileri oldukça eğlendiren yoğun yüzleşme terapisinin ardından birçok şeyin üstesinden gelindi. Ancak asıl varoluş sorununa gelince, hiçbir ilerleme kaydedemedik: Kötü bir dünyada, kendiniz kötü olmadan nasıl yaşayacaksınız? Ya da kötü işler yapmadan kötü bir dünyayı nasıl değiştirebiliriz? Ve Tanrı aşkına, yalnız olmayıp başka birine maruz kaldığında bununla nasıl başa çıkacaksın?
Meo Wulf o akşamın hayalini kurdu; oyunculuk, drag performansı, güzel sanatlar disiplinlerinde ikili olmayan bir yetenek – ama hepsinden önemlisi kendisi hakkında mutlu olmak ve acı ve trajedinin boşluklarında sendeleyerek iyi bir ruh hali içinde olmak ve tüy ve fiske. Christine Groß, Schleef ve Pollesch emektarı, bir tiyatro yönetmeninin tutumluluğu ve sertliğiyle, bazen silah sağlayan nispeten katı ve rasyonel olarak kontrol edilen salınım ağırlığını sağlıyor.
Aksiyon ipuçlarıyla yetiniyor, yankı mikrofonlarına veya bir şeyin kıvrımlarına yarı gizli ve varoluşçu bir ironi ile gevezelik ediliyor ve çalınan vokal numaralarının parçalanmasıyla kesintiye uğruyor. Her şeyin yolunda gitmesi, küçük, kör bir hayvanın peluş bariyerleri kemirerek dış dünyaya tanıklık etmesi ve şimdi ikisinin uyumunu uçuruma yuvarlaması sayesinde oluyor.
Kaka ve pişirme türleri
Köstebeğin bıraktığı yığın, gerçek dünyaya geçişin işaretidir. Kokular ve çatışmalar içeri akar, metabolizma başlar. Küçük Blackfur davul dersleri alır, kıskançlık dramına konu olur, Clyde'ı hamile bırakır ve Conni tarafından vurulmadan önce bir kaçış arabası sağlar.
Böyle yazınca çok şey olmuş gibi görünüyor ama akşam umutsuz olduğu kadar da çaresiz. Ahlaki örnekler ve Gaga fışkırmaları bir gülümsemeyle boşluğa mırıldanıyor, telaşlı kaka yapma ve pişirme suşları anlamdan kaçmaya ve zaten bizi gerçekten rahatsız eden varoluş kaosunu ikiye katlamaya hizmet ediyor. Böyle kaçışçı bir tiyatro için dairenizi terk etmeli misiniz? Bu durumda kendinizi evinizde rahat ettirmenizi öneririz. Belki bodrumda güvende olmak için.
Connie ve Clyde 21 Ocak 30; 5 Şubat'ta Volksbühne'de, biletler tel.: 24 06 57 77 veya volksbuehne.berlin'de