Kariyer bilincine sahip diva, veda ederken biraz heyecanlı. Sopranonun Bayreuth'ta Brunhilde rolüyle nişanlanmasına şaşmamalı. Bazen kocanızı, hemen doğru eldivenleri getirmediği ve aile fotoğraf albümünü yanına almasına şaşırdığı için azarlayabilirsiniz. Kızlarını teselli etmek yerine onlara baskı ve sorumluluk yüklüyor, tebrik mektuplarındaki hataları düzeltiyor. Yıl 1987 ve Dresden'deyiz. Coşku, Batı'da kalma yönündeki gizli planlarından kaynaklanıyor.
“Replay”, Cumartesi günü Schaubühne'de prömiyeri yapılan Yael Ronen'in yeni parçasının adıdır. Her zamankinden farklı olarak, başlığın tek yazarı Berlin'de yaşayan İsrailli, uzun süredir dramaturgluğu yapan Irina Szrodruch kitabı Almancaya çevirdi. Ronen'in önceki projelerinde topluluktan her zaman bahsediliyordu çünkü oyuncuların biyografileri rollere dahil edilmiş ve belirsiz bir gerilim yaratmıştı – sahne aksiyonunun bir bölümü her zaman, bazen devrilebilen küçük rahatlatıcı pislikler aracılığıyla bir tür canlı terapi oluşturuyordu. gerçek pathos'a dönüştü.
En son, 7 Ekim 2023'ten ve Hamas'ın Schaubühne'deki katliamından kısa bir süre sonra çıkan “Yapılacaklar Listesi”yle gerçeklik sanatın içine girip onu parçaladı. Yael Ronen'in burada ilk kez kontrolü kaybettiği, gerçekliğin kabalığı ve gaddarlığı karşısında analitik zekasının ve derin mizahının silahlarından vazgeçtiği hissi vardı. O dönem Gorki Tiyatrosu'nda gösterime giren Orta Doğu komedisi “Durum”un (2015) iptal edilmesi çok yerinde oldu.
“Replay” ile bundan korkmanıza gerek yok. Burada adı geçen anne cadıyı Los Angeles'ta doğup New York ve Tel Aviv'de büyüyen soprano Ruth Rosenfeld canlandırıyor. Frank Castorf, Berlin'deki Hanns Eisler Okulu'nda okuduktan sonra onu Volksbühne için keşfetti. İçten, bazen tiz sopranosuyla sözlü tiyatroya sadık kaldı ve bunu her zaman bir yabancılaşma etkisi olarak kullanmayı sevdi, buna Herbert Fritsch ile birlikte gitti. 2017 yılında Schaubühne'den sürüldü ve onun aksine orada kaldı.
Onun bir görünümü, tiyatrodaki bir akşamı, yırtılmaya karşı dayanıklı bir cazibe ve anında çözülebilen bir yapaylıkla anında kaplayabilir – kısacası: hiç kimse bir Doğu Almanya vatandaşı klişesinden bu kadar uzak olamaz. “Replay”de ihtişamının yanı sıra, prodüksiyon boyunca altın betondan bir peruğu dengeliyor ve Intershop efektleriyle ustalıkla hokkabazlık yapıyor. Küçük değil ama soğukkanlılıkla soyut bir eğlence. Ve tüm GDR Haberin Detaylarıı da benzer şekilde değiştirilir; bunun için eldiven getiren kişi (Renato Schuch), resmi olmayan bir Stasi çalışanı olarak iç çatışmalarını doğal olarak alkolde boğar – bu da anlatı için daha pratiktir çünkü hikayesi çok çabuk anlaşılır ve anlatılır.
Carolin Haupt (altta) ve Eva Meckbach, kızları Luise ve Lotta'yı canlandırıyorIvan Kravtsov
Eva Meckbach ve Carolin Haupt'un iki kızı Lotte ve Luise, çocukluğu ve ergenliği kaba, sanki bir tarzda işaretlemek için aslında etraflarına öncü atkılar bağlıyor ve üzerlerine bir Doğu Almanya okul çantası koyuyorlar. Klişeler geçidi, narsist piyanist Victor (Christoph Gawenda) ve anlayışlı öğretmen Paul (yine Schuch) tarafından tamamlanıyor.
Hikaye epizodik olarak düzenlenmiş ve Magda Willi'nin nesiller boyunca aktarılan davranış kalıpları, travmalar ve nevrozlar hakkındaki iyi belgelenmiş psikanalitik tezini tarafsız bir aşamada yeniden yaratıyor. “Tekrar” yapısı, ikinci adımda tasarlanan somutlukla gösterilen aksiyonun ilerleyişini belirler. Genç intiharlarının ve Holokost fısıltılarının ana motifi, düşüşün dramatik yüksekliğini açıklamak için kullanılıyor.
Bir araya getirilmiş aile takımyıldızı
Tabloid tiyatro kurallarına göre düzenlenen diyaloglar, Stefano die Buduo'nun dekoratif kuş projeksiyonlarıyla estetik açıdan zenginleştirilirken, müzikal çerçeve ise Bach'ın “ Canon Perpetuus”. Alıntı yapılan çalışma, William Strauss ve Neil Howe'un 80'lerin en çok satan kitabı “Dördüncü Dönüş” gibi, tarihi bir ilerleme olarak değil döngüsel bir hareket, Mevsimler çemberi kadar kader olarak tanımlayan olay örgüsüne dahil edilmiştir. Daha fazla bilgi program kitapçığında bulunabilir; sahnede bir araya getirilmiş burjuva aile kadrosu kalır.
Artık aile etkileri ve politik çatışmaların yanı sıra, bireysel ego yanılsamamızın tabi olduğu sosyo-tarihsel bir mücadele de var. Ancak Yael Ronen'in alışılagelmiş işlerinin aksine bu, karakterlerin kendilerini özdeşleştirmesinde herhangi bir sorun yaratmıyor. Kendi hüküm ve koşullarıyla mücadele etmiyorlar ve eylem özgürlüklerini kendilerine kanıtlamak için boş yere zihinsel şakalara girişmiyorlar. “Tekrar”da kaderin parodisi yapılıyor ve dans ediliyor.
Tekrar oynat. 16-18. 23-26 Aralık Ocak. Schaubühne'de. Biletler Berliner Zeitung bilet mağazasında
BLZ bilet mağazasından öneriler:
“Replay”, Cumartesi günü Schaubühne'de prömiyeri yapılan Yael Ronen'in yeni parçasının adıdır. Her zamankinden farklı olarak, başlığın tek yazarı Berlin'de yaşayan İsrailli, uzun süredir dramaturgluğu yapan Irina Szrodruch kitabı Almancaya çevirdi. Ronen'in önceki projelerinde topluluktan her zaman bahsediliyordu çünkü oyuncuların biyografileri rollere dahil edilmiş ve belirsiz bir gerilim yaratmıştı – sahne aksiyonunun bir bölümü her zaman, bazen devrilebilen küçük rahatlatıcı pislikler aracılığıyla bir tür canlı terapi oluşturuyordu. gerçek pathos'a dönüştü.
En son, 7 Ekim 2023'ten ve Hamas'ın Schaubühne'deki katliamından kısa bir süre sonra çıkan “Yapılacaklar Listesi”yle gerçeklik sanatın içine girip onu parçaladı. Yael Ronen'in burada ilk kez kontrolü kaybettiği, gerçekliğin kabalığı ve gaddarlığı karşısında analitik zekasının ve derin mizahının silahlarından vazgeçtiği hissi vardı. O dönem Gorki Tiyatrosu'nda gösterime giren Orta Doğu komedisi “Durum”un (2015) iptal edilmesi çok yerinde oldu.
“Replay” ile bundan korkmanıza gerek yok. Burada adı geçen anne cadıyı Los Angeles'ta doğup New York ve Tel Aviv'de büyüyen soprano Ruth Rosenfeld canlandırıyor. Frank Castorf, Berlin'deki Hanns Eisler Okulu'nda okuduktan sonra onu Volksbühne için keşfetti. İçten, bazen tiz sopranosuyla sözlü tiyatroya sadık kaldı ve bunu her zaman bir yabancılaşma etkisi olarak kullanmayı sevdi, buna Herbert Fritsch ile birlikte gitti. 2017 yılında Schaubühne'den sürüldü ve onun aksine orada kaldı.
Onun bir görünümü, tiyatrodaki bir akşamı, yırtılmaya karşı dayanıklı bir cazibe ve anında çözülebilen bir yapaylıkla anında kaplayabilir – kısacası: hiç kimse bir Doğu Almanya vatandaşı klişesinden bu kadar uzak olamaz. “Replay”de ihtişamının yanı sıra, prodüksiyon boyunca altın betondan bir peruğu dengeliyor ve Intershop efektleriyle ustalıkla hokkabazlık yapıyor. Küçük değil ama soğukkanlılıkla soyut bir eğlence. Ve tüm GDR Haberin Detaylarıı da benzer şekilde değiştirilir; bunun için eldiven getiren kişi (Renato Schuch), resmi olmayan bir Stasi çalışanı olarak iç çatışmalarını doğal olarak alkolde boğar – bu da anlatı için daha pratiktir çünkü hikayesi çok çabuk anlaşılır ve anlatılır.
Carolin Haupt (altta) ve Eva Meckbach, kızları Luise ve Lotta'yı canlandırıyorIvan Kravtsov
Eva Meckbach ve Carolin Haupt'un iki kızı Lotte ve Luise, çocukluğu ve ergenliği kaba, sanki bir tarzda işaretlemek için aslında etraflarına öncü atkılar bağlıyor ve üzerlerine bir Doğu Almanya okul çantası koyuyorlar. Klişeler geçidi, narsist piyanist Victor (Christoph Gawenda) ve anlayışlı öğretmen Paul (yine Schuch) tarafından tamamlanıyor.
Hikaye epizodik olarak düzenlenmiş ve Magda Willi'nin nesiller boyunca aktarılan davranış kalıpları, travmalar ve nevrozlar hakkındaki iyi belgelenmiş psikanalitik tezini tarafsız bir aşamada yeniden yaratıyor. “Tekrar” yapısı, ikinci adımda tasarlanan somutlukla gösterilen aksiyonun ilerleyişini belirler. Genç intiharlarının ve Holokost fısıltılarının ana motifi, düşüşün dramatik yüksekliğini açıklamak için kullanılıyor.
Bir araya getirilmiş aile takımyıldızı
Tabloid tiyatro kurallarına göre düzenlenen diyaloglar, Stefano die Buduo'nun dekoratif kuş projeksiyonlarıyla estetik açıdan zenginleştirilirken, müzikal çerçeve ise Bach'ın “ Canon Perpetuus”. Alıntı yapılan çalışma, William Strauss ve Neil Howe'un 80'lerin en çok satan kitabı “Dördüncü Dönüş” gibi, tarihi bir ilerleme olarak değil döngüsel bir hareket, Mevsimler çemberi kadar kader olarak tanımlayan olay örgüsüne dahil edilmiştir. Daha fazla bilgi program kitapçığında bulunabilir; sahnede bir araya getirilmiş burjuva aile kadrosu kalır.
Artık aile etkileri ve politik çatışmaların yanı sıra, bireysel ego yanılsamamızın tabi olduğu sosyo-tarihsel bir mücadele de var. Ancak Yael Ronen'in alışılagelmiş işlerinin aksine bu, karakterlerin kendilerini özdeşleştirmesinde herhangi bir sorun yaratmıyor. Kendi hüküm ve koşullarıyla mücadele etmiyorlar ve eylem özgürlüklerini kendilerine kanıtlamak için boş yere zihinsel şakalara girişmiyorlar. “Tekrar”da kaderin parodisi yapılıyor ve dans ediliyor.
Tekrar oynat. 16-18. 23-26 Aralık Ocak. Schaubühne'de. Biletler Berliner Zeitung bilet mağazasında
BLZ bilet mağazasından öneriler: