Bu Jan Zimmermann bir tiyatro adamıydı. Sanat yönetmeni ve yönetmeni, dramaturg, çok sayıda oyun versiyonunun yazarı ve çevirmeniydi ve Hexenkessel-Hoftheater, Fairytale Huts ve Hexenberg Ensemble'ın kurucu ortağıydı. Ve o bir Shakespeare adamıydı. 1980'lerin sonunda, Doğu Berlin Drama Okulu Ernst Busch Yönetmenlik Enstitüsü'nde okurken İngiliz oyun yazarına çoktan aşık olmuştu. 1990'ların başında çalışmalarını arkadaşlarıyla birlikte bir gecekondu evinin arka bahçesinde, ardından da Monbijou Park'taki Hexenkessel-Hoftheater'da gerçekleştirdi. Rolleri kendisinden altı yaş küçük olan kız kardeşi Carsta üstlendi.
Jan Zimmermann 1961'de Greifswald'da doğdu. Hexenberg topluluğuna göre tiyatrocu bir ailede büyüdü. Zanaat ve teknik mesleklerle sahneye çıktı. Eğitimli bir çömlekçi, eski ateşçi ve Doğu Almanya eyaletlerinde dekoratör olarak 1985 yılında Ernst Busch'ta okumak üzere Berlin'e geldi. 1990'dan 1994'e kadar çeşitli yönetmenlik görevlerinin ardından genç oyuncularla birlikte Schönhauser Allee 177b'deki gecekonduda Hexenkessel-Hoftheater'ı kurdu.
Günaydın, Berlin
haber bülteni
Kaydınız için teşekkür ederiz.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Grubu arkasından “Jan Zimmermann bir sanatçıdan daha fazlasıydı” diye sesleniyor
Grup, Prenzlauer Berg'deki evlerini kaybedince 2000 yılında Monbijoupark'a taşındı. Hexenkessel Tiyatrosu çok geçmeden, Jan Zimmermann'ın yanı sıra Molière ve Goldoni'nin sahnelediği pek çok Shakespeare eserinin de aralarında bulunduğu açık hava prodüksiyonlarının yapıldığı bir kurum haline geldi. Her yaz iki yeni parça çıkıyordu. 2007 kışından itibaren Zimmermann, kurucularından olduğu Berlin'deki Masal Kulübesi'nde Grimm Kardeşler'in masallarına dayanan oda müziği parçaları olan “Grimmies”i yazıp yönetti. Topluluğun 2015 sonbaharında Pfefferberg Tiyatrosu'na taşınmasının ardından sanat yönetmenliğini yaptığı ve sonuna kadar yönettiği Hexenberg Ensemble ile Glaspalast'ı kurdu.
Topluluk, geçen hafta 31 Temmuz'da Jan Zimmermann'ın kalp krizinden öldüğünü duyurdu. 63 yaşındaydı. Grubu arkasından “Jan Zimmermann bir sanatçıdan daha fazlasıydı” diye sesleniyor. “O büyük bir ruha ve büyük bir ruha sahip bir insandı. Onun kıymetli iç zenginliği, zeki, keskin zekası, duyarlılığı, dil gücü, tiyatroya ve hikâyelere olan sarsılmaz sevgisi bizi derinden şekillendirdi. O bizim sanatsal pusulamızdı; tartışmacı, tutkulu ve tam anlamıyla isabetliydi. Birlikte güldük, ağladık, çalıştık. Neşelendik, tartıştık, sustuk. Oynadık. Ve yaşadı.”
Jan Zimmermann 1961'de Greifswald'da doğdu. Hexenberg topluluğuna göre tiyatrocu bir ailede büyüdü. Zanaat ve teknik mesleklerle sahneye çıktı. Eğitimli bir çömlekçi, eski ateşçi ve Doğu Almanya eyaletlerinde dekoratör olarak 1985 yılında Ernst Busch'ta okumak üzere Berlin'e geldi. 1990'dan 1994'e kadar çeşitli yönetmenlik görevlerinin ardından genç oyuncularla birlikte Schönhauser Allee 177b'deki gecekonduda Hexenkessel-Hoftheater'ı kurdu.
Günaydın, Berlin
haber bülteni
Kaydınız için teşekkür ederiz.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Grubu arkasından “Jan Zimmermann bir sanatçıdan daha fazlasıydı” diye sesleniyor
Grup, Prenzlauer Berg'deki evlerini kaybedince 2000 yılında Monbijoupark'a taşındı. Hexenkessel Tiyatrosu çok geçmeden, Jan Zimmermann'ın yanı sıra Molière ve Goldoni'nin sahnelediği pek çok Shakespeare eserinin de aralarında bulunduğu açık hava prodüksiyonlarının yapıldığı bir kurum haline geldi. Her yaz iki yeni parça çıkıyordu. 2007 kışından itibaren Zimmermann, kurucularından olduğu Berlin'deki Masal Kulübesi'nde Grimm Kardeşler'in masallarına dayanan oda müziği parçaları olan “Grimmies”i yazıp yönetti. Topluluğun 2015 sonbaharında Pfefferberg Tiyatrosu'na taşınmasının ardından sanat yönetmenliğini yaptığı ve sonuna kadar yönettiği Hexenberg Ensemble ile Glaspalast'ı kurdu.
Topluluk, geçen hafta 31 Temmuz'da Jan Zimmermann'ın kalp krizinden öldüğünü duyurdu. 63 yaşındaydı. Grubu arkasından “Jan Zimmermann bir sanatçıdan daha fazlasıydı” diye sesleniyor. “O büyük bir ruha ve büyük bir ruha sahip bir insandı. Onun kıymetli iç zenginliği, zeki, keskin zekası, duyarlılığı, dil gücü, tiyatroya ve hikâyelere olan sarsılmaz sevgisi bizi derinden şekillendirdi. O bizim sanatsal pusulamızdı; tartışmacı, tutkulu ve tam anlamıyla isabetliydi. Birlikte güldük, ağladık, çalıştık. Neşelendik, tartıştık, sustuk. Oynadık. Ve yaşadı.”